Podział Egiptu starożytnego na mniejsze jednostki administracyjne - nomy, został przeprowadzony już w Starym Państwie i dotrwał z niewielkimi zmianami aż do najazdu Arabów w VII w n.e. Generalnie można przyjąć że były 42 prowincje, 22 w Górnym Egipcie i 20 w Dolnym. W okresie Starego i Średniego Państwa nom zarządzany był przez nomarchę lub zarządcę okręgu, którego władza, umacniana często przez samego faraona, stawała się konkurencyjna dla władzy centralnej. Wzrost znaczenia jakiegoś nomu w połączeniu z ambicjami zarządzającego nim nomarchy doprowadzał czasami do upadku władzy i jej rozdrobnieniu na mniejsze, często zwalczające się nawzajem prowincje. Szczególnie w okresach przejściowych dochodzą do głosu rozmaici nomarchowie uzurpujący sobie prawo do korony. Niektórzy z nich dają początek silnym dynastiom, które na powrót centralizują władzę w państwie.

Miasto powstało na skutek połączenia dwóch miejscowości Pe i Dep. Centrum kultu bogini Uto, później również Izydy. Wg. Herodota w czasach perskich mieściła się tutaj słynna wyrocznia.

Wyspa na Nilu ze słynnym kompleksem świątynnym Izydy i Hathor pochodzącym z III w p.n.e. Po zalaniu Dolnej Nubii przez wody jeziora Nassera po budowie tamy asuańskiej świątynie zostały przeniesione na wyspę Agilkia. Więcej ...>>>

Jedno z najważniejszych miast starożytnego Egiptu o strategicznym położeniu na granicy Nubii. Znaleziono tu zabudowę pochodzącą z okresu pierwszych dynastii. Słynne kamieniołomy granitu i alabastru. Więcej ...>>>

Stolica nomu w Okresie Ptolemejskim z świątyniami Sobka i Haroerisa z II w p.n.e.

Stolica nomu, jednocześnie bastion graniczny wzniesiony na wyspie. Świątynie Chnuma (Nektanebo II) i Satet (Nowe Państwo) oraz słynny Nilometr odkryty w 1822. Więcej ...>>>

Mastaby okresu Starego Państwa. Ośrodek kultu Horusa - świątynia z Okresu Ptolemejskiego.

Stolica nomu w okresie Nowego Państwa. Centrum kultu bogini Nechbet i Thota - świątynie. Świątynia Nektanebo i zniszczona świątynia Totmesa III. Liczne grobowce skalne dostojników.

Stolica Górnego Egiptu w okresie Predynastycznym. Pierwsza stolica III nomu. Centrum kultu Horusa i bogini Nechbet, presonifikacji białej korony. Światynia Nechbet wzniesiona przez Amenhotepa II i rozbudowana przez Ramzesa II. Światynia Thota zbudowana w czasach Totmesa III.

Stolica nomu po okresie dominacji Nechen. Centrum kultu Neith i Chnuma. Świątynia z okresu ptolemejsko-rzymaskiego.

Stolica Egiptu w okresie Nowego Państwa. Centrum kultu Amona. Na wschodnim brzegu Nilu największy kompleks świątynny starożytności - świątynie Amona, Mut i Chonsu (triada tebańska). Również świątynie Ptaha i Apet (bogini czczonej jako matka Ozyrysa). Na zachodnim brzegu teren określany mianem Teb Zachodnich z licznymi nekropolami, świątyniami grobowymi i słynnymi Dolinami Królów i Królowych.

Światynia  grobowa Ramzesa III oraz mała świątynia Hatszepsut i Totmesa III. Centrum kultu Amona

Do XVIII dynastii stolica nomu. Świątynia Montu, czczonego pod postacią byka Buchisa. Bucheum - nekropola byków Buchisów.

Okręg tebański. Ośrodek kultu Thota. Kult Hathor i Sobka z Sumenu

W czasach rzymskich nazywane Dioclecianopolis a przez Koptów - Kus Berbir. Kult Haroerisa i bogini Heket.

Stolica nomu. Główne bóstwa: Min, Izyda i Horus. Ważny ośrodek gospodarczy Górnego Egiptu łączący poprzez Wadi Hammamat Dolinę Nilu z Morzem Czerwonym (Kosejr)

Kult Seta

Stolica nomu z pozostałościami staroegipskich świątyń, m.in. świątynie Hathor i Izydy. Również Mammisi (świątynia narodzin) Nektanebo i inna, pochodzące z okresu rzymskiego.

Znane jako Miasto Sistrum. Centrum kultu bogini Bat, zasymilowanej w okresie pierwszych dynastii z Hathor.

10 km na pd.-zach. od Baliany z zachowanymi bardzo starymi śladami osadnictwa. Abydos stanowiło nekropolę dla znajdującej się w pobliżu stolicy pierwszych dynastii - This. Od czasów VI dynastii rozwinął się w Abydos kult Ozyrysa,a później Chenty Amentiu. W czasach XIX dynastii Seti I wzniósł tu świątynię ku czci swego ojca, Ramzesa I, oraz rozpoczął budowę własnej świątyni grobowej. Ramzes II również wybudował w Abydos niewielką świątynię grobową. Z Abydos właśnie pochodzą dwie słynne tablice, zabytki o kapitalnym znaczeniu dla ustalenia chronologii władców Egiptu. Więcej ...>>>

Stolica nomu, a także kraju, w okresie panowania dwóch pierwszych dynastii.

Stolica nomu i jedno z najważniejszych miast w Górnym Egipcie. Świątynia Mina oraz centrum kultu płodności.

Centrum kultu Setha z Czebu. Miasto rodzinne małżonki Amenhotepa III, królowej Teje.

Stolica najmniejszego z nomów. Świątynie Setha i Maat.

Stolica nomu. W okresie panowania Ramzesa II rozwinął się tutaj kult boga Anti i Chnuma. Groby skalne dostojników z VI dynastii z pięknymi dekoracjami przedstawiającymi życie codzienne w okresie Starego Państwa.

Stolica nomu odgrywająca duże znaczenie w I Okresie Przejściowym i podczas konfliktu nomarchów tebańskich z królami herakleopolitańskimi. Centrum kultu Anubisa i Upuauta. Ważny punkt transportowy leżący na trasie karawan wschód-zachód. Groby skalne z XII dynastii.

Nekropola z grobami  lokalnych dostojników z okresu Średniego Państwa. Kult bogini Hathor.

W okolicach Aszmunejn kult boga Thota i Ogdoady, później kult Atona. Stolica kraju w okresie amarneńskim ze świątyniami kultu słońca. Więcej ...>>>

Świątynia wzniesiona przez Ramzesa II

Stolica nomu. Największy ośrodek kultu Thota z jego świątynią pochodzącą z okresu Średniego i Nowego Państwa a także wzniesioną na północy przez Filipa Arridajosa, inną świątynią Thota. Ważne centrum kulturalne w Okresie Ptolemejskim. W Tuna el-Gebel, 6 km na zachód, znajduje się nekropola  okresu późnego z licznymi grobami i kaplicami, m.in. Petozyrysa, arcykapłana Thota z IV w. p.n.e.

Ważny centrum gospodarcze współczesnego Egiptu.

Stolica nomu. Ośrodek kultu Ramzesa II z jego świątynią. Kaplica w jaskini lwiej bogini Pachet, córki Re. Nekropola 19 grobowców dostojników, m.in. grobowiec Nefer-Sekeru, wielkiego pisarza królewskiego.

Świątynia Anubisa i nekropola psów.

Dwie świątynie: Anti i Sachmet, wzniesiona przez Szeszonka. Groby z okresu XII dynastii, liczne znaleziska cennych wyrobów jubilerskich.

Stolica nomu. Do dużego znaczenia dochodzi w Okresie Ptolemejskim. Kult Seta i ryby Mormyrus.

Stolica nomu. Do rangi stolicy kraju dochodzi w okresie herakleopolitańskim stając się rezydencją królów dynastii IX i X. Ośrodek kultu boga-barana Harsafesa, którego świątynię, wzniesioną przez Ramzesa II, odkrył Naville w 1892-93. W I Okresie Przejściowym miasto nabrało dużego znaczenia a jego nomarchowie stają udzielnymi władcami.

Stolica nomu. Centrum kultu Sobka i Hathor.

Stolica Egiptu w okresie XII dynastii. W okolicy Amenemhat I i Senweseret I kazali wybudować swoje piramidy-grobowce. Tutaj również znajduje się mastaba Senwesereta-Anch, arcykapłana Ptaha i królewskiego architekta.

Centrum kultu Hathor (Afrodyty w okresie greckim)