Arcykapłani Amona 1080 - 775
( Teby )

Już pod koniec panowania ostatniego z Ramzesów faktyczną władzę w kraju pełni jego wezyr i wicekról Nubii, pierwszy prorok Amona - Herhor. Jego panowanie daje początek dynastii arcykapłanów Amona sprawujących władzę w Tebach. Równolegle w Tanis i Busiris  rządzi dynastia  XXI zapoczątkowana przez Smendesa, następnie XXII dynastia libijska, której początek dał Szeszonk. Niektórzy z arcykapłanów sprawują władzę nad całym Egiptem, a przynajmniej roszczą sobie do tego prawo, używając pełnej tytulatury królewskiej. Inni, zadowalają się sprawowaniem urzędu arcykapłana pozostając w pełni lojalni w stosunku do panujących na Północy królów, będąc bardzo często z nimi blisko skoligaceni.
Okres przełomu IX i VIII w p.n.e. wzbudza liczne dyskusje wśród badaczy i znawców tematu. Dwa niezaprzeczalne autorytety, K.Kitchen i D.A.Aston reprezentują dwa odmienne stanowiska w kwestii zarówno datowania, kolejności jak i genealogii poszczególnych arcykapłanów, a także skoligaconych z nimi władców XXII i XXIII dynastii. Wydaje się, że w świetle aktualnych badań, opartych na istniejących nielicznych i mało przekonywujących  źródłach nie jest możliwe udzielenie odpowiedzi na wszystkie pytania, które dotyczą tego, tak mało poznanego przez naukę okresu. Każde znalezisko archeologiczne rzucające jakiekolwiek światło na mroki spowijające ten okres, może przyczynić się do diametralnej zmiany hipotez zaproponowanych przez historyków III Okresu Przejściowego.
Transkrypcja królewskiej tytulatury będzie poprawnie widziana po pobraniu i zainstalowaniu czcionki glyphtrl.ttf.

Arcykapłan Amona w czasach Ramzesa XI (XX dynastia) a następnie władca Górnego Egiptu. Jego pochodzenie nie jest do końca wyjaśnione, powszechnie uznaje się libijskie korzenie Herhora, wywodzącego się z kręgów oficerskich. Tradycyjnie uważa się że był on teściem arcykapłana Pianchi (córka Herhora: Hereret), jednak coraz większą popularność zdobywa sobie wręcz przeciwny pogląd K.Jansen-Winkelna, że to Pianchi był jego teściem i ojcem żony Herhora Nedżemet. Tym samym kolejność panowania obu władców byłaby odwrotna - to Pianchi, a nie Herhor prowadził działania wojenne przeciwko zbuntowanemu wicekrólowi Kusz, Panehesiemu. Inny pogląd na tę kwestię przedstawia A.Niwiński, łącząc z tymi wydarzeniami właśnie Herhora. Zdaniem A.Dodsona Herhor i Pianchi mieli tę samą żonę, Nedżemet, a Hereret by ła matką Herhora. W 19 roku panowania Ramzesa XI został mianowany wezyrem i wicekrólem Nubii, następnie przejął dowództwo armii a wkrótce rzeczywistą władzę w kraju. Po śmierci Ramzesa koronował się na władcę Egiptu, co zostało zatwierdzone przez wyrocznie Chonsu i Amona. W "Opowiadaniu Wenamona", tekstu pochodzącego z czasów XXII dynastii jest mowa o wydarzeniach z okresu 5 roku rządów Herhora, podróż  Wenamona po drewno na barkę Amona.

Arcykapłan Amona w czasach Ramzesa XI (XX dynastia). Prawdopodobnie zięć Herhora i jego następca na tebańskim tronie arcykapłanów Amona lub, jak chce K.Jansen-Winkeln, teść Herhora i jego poprzednik walczący ze zbuntowanym wicekrólem Kusz Panehesim, którego pokonał stając się tym samym faktycznym władcą Górnego Egiptu jeszcze w czasach panowania Ramzesa XI. Małżonką Pianchi była Nedżemet (zdaniem Dodsona również żona  Herhora), synem - Pinedżem I.

Arcykapłan Amona w czasach Smendesa (XXI dynastia). Syn arcykapłana Pianchi i Nedżemet. Wezyr, Arcykapła Amona, Generał Armii. Był ojcem arcykapłanów Dżedchonsuefancha, Masuharte i Psusennesa I . Po śmierci Ramzesa XI zawarł porozumienie ze swym teściem Smendesem I, który kontynuuje władzę na Północy uznawaną przez Pinedżema. Od 1054 roku rządząc całym Egiptem, urząd arcykapłana pozostawił swoim synom. Kilka zabytków  z tego okresu pozwala wysnuć wniosek o istnieniu opozycji skierowanej przeciwko Pinedżemowi i jego synom zajmującym najwyższe stanowiska w państwie. Przywódcy opozycji zostali w końcu zesłani w 1045 do oazy Charga. Za jego rządów mumie królewskie zostają ukryte w skrytce DB320 w Deir el-Bahari a także ma miejsce pogrzeb żony Herhora - Nedżemet. Pinedżem troszczył się również o inne groby władców okresu Nowego Państwa.

Arcykapłan Amona w czasach Pinedżema I. Najstarszy syn Pinedżema I i, być może, Isetemcheb-A, brat Dżedchonsuefancha. Mianowany przez ojca w 16 roku panowania arcykapłanem w Tebach podczas gdy Pinedżem I rządził całym krajem jako faraon. Poświadczony na inskrypcjach w światyni Amenhotepa II w Karnaku, ma baraniogłowych sfinksach oraz na kolosalnym posągu sokoła z Brukseli. Fragment jednego z dokumentów wskazuje że Masuharte zachorował i umarł w el-Hiba, jeszcze za życia swojego ojca. Mumia arcykapłana została znaleziona w skrytce DB320 w Deir el-Bahari, obecnie Muzeum Mumifikacji w Luksorze.

1045

Dżedchonsuefanch (1)

Arcykapłan Amona w czasach Pinedżema I, którego imię Chonsu przemawia i on żyje, wzmiankowane było na zaginionej dziś trumnie syna. Miałby być synem Pinedżema I a bratem arcykapłana Masuharte.  Możliwe że zmarł śmiercią gwałtowną, w konsekwencji rewolucyjnych wydarzeń w Tebach tamtego okresu.

Arcykapłan Amona w czasach Smendesa I, Pinedżema I, Amenemose i Psusennesa I. Drugi syn Pinedżema I. Ojciec Smendesa II i Pinedżema II. Mianowany Arcykapłanem Amona w 25 roku Smendesa. Za jego to rządów miało miejsce przeniesienie i zabezpieczenie mumii królewskich w skrytce w Tebach Zachodnich, podobnie jak za panowania Pinedżema I. Podczas długiego panowania Mencheperre miał również nastąpić bunt w Górnym Egipcie, stłumiony bezwzględnie przez arcykapłana - przywódcy zostali zesłani na wygnanie do oazy Charga. Syn Króla ; Arcykapłan Amona ; Naczelny Wódz.  Nic nie wiadomo o pochówku Arcykapłana.

Arcykapłan Amona w czasach Amenemipeta (XXI dynastia). Najstarszy syn Mencheperre i Isetemcheb-C, brat Pinedżema II. Najwyższy Sługa Amona przed objęciem pontyfikatu. Krótkie sprawowanie władzy jest przyczyną niemal całkowitego braku zabytków z tego okresu - dekret na 10 pylonie świątyni w Karnaku oraz tablica kamienna na dziedzińcu przed tymże pylonem.

Arcykapłan Amona w czasach Amemipeta i Osochora i Siamona (XXI dynastia). Syn arcykapłana Mencheperre i Isetemcheb-C. Obie żony Pinedżema II piastowały liczne dochodowe urzędy kapłańskie. Jedna z nich, córka Smendesa II Neschonsu, objęła nawet funkcję naczelnika obcych krajów i wicekrólowej Nubii (!). Mumia arcykapłana została znaleziona w skrytce DB320 w Deir el-Bahari.

Arcykapłan Amona w czasach Siamona i, jeśli nie jest tą samą osobą,  Psusennesa II (XXI dynastia). Identyfikacja tego władcy nastręcza historykom wiele problemów. Istnieje pogląd, podzielany przez J.Beckeratha, że Psusennes III i ostatni władca XXI dynastii, Psusennes II, to jedna i ta sama osoba. Możliwe jest, że Psusennes będąc arcykapłanem w Tebach i lokalnym władcą w rejonie Abydos, rozszerzył swoje wpływy ok. roku 959 również na teren Delty, jednocześnie przyjmując królewską tytulaturę. Hieratyczne graffiti z świątyni Ptah w Abydos nazywa go królem Górnego i Dolnego Egiptu, arcykapłanem Amona-Re i komendantem wojsk. Jedna z jego córek, Tanetsepeh, była żoną arcykapłana Ptah z Memfis, Szedsunefertuma, drugą - Maatkare, poślubiono Osorkonowi I.

924 - 894
924-889 (Grimal)

 

Szeszonk

Hm-nTr tpi n imn-ra-nsw-nTrw imi-rA-mSa wr HAwti SSnq , Hm-nTr tpi n imn-ra-nsw-nTrw-nb(w)-n-Smaw-mHw HAwti SSnq mri-imn

Arcykapłan Amona w czasach Osorkona I. Syn Osorkona I i Maatkare, córki Psusennesa II. Przyrodni brat  Takelota I i arcykapłanów Iuwlota i Smendesa. W 924 został przez swego ojca osadzony w Tebach jako arcykapłan Amona, a na krótko przed śmiercią został podniesiony do godności koregenta a jego imię pisane było w kartuszu królewskim z tytułami należnymi władcy Dolnego i Górnego Egiptu. Jednak Szeszonk zmarł nieoczekiwanie a sukcesja przeszła na jego przyrodniego brata, Takelota I. Szeszonk był ojcem arcykapłana Horsiese. Pochowany został w przedsionku grobu Psusennesa I, NRTIII w Tanis. Jego bogate wyposażenie pośmiertne to złota maska, srebrny sarkofag, pektorały, amulety i inne cenne przedmioty. Być może postać identyczna z królem XXII dynastii, Szeszonkiem II.

 HD-xpr-ra (stp.n-imn) Hedżcheperre Setepenamon  (Świetlisty Jest Przejaw Re ; Wybraniec Amona)

 Hr-sA-Ast (mri-imn) Horsiese Meriamon  (Horus, Syn Izydy ; Umiłowany Przez Amona)

Arcykapłan Amona w czasach Osorkona II (XXII dynastia). Syn Szeszonka II. Osorkon II powierzył mu urząd arcykapłana Amona w Tebach. Uważny za uzurpatora ponieważ ogłosił się faraonem w czasach rządów XXII dynastii libijskiej, wspierany przez wysoko postawione rody tebańskie. Będąc faktycznym władcą Egiptu, Horsiese osadził swego syna na tronie tebańskim, jako arcykapłana Amona. Grób Horsiese znajduje się w okręgu świątynnym w Medinet Habu. Z pochówku zachowały się kanopy i uszebti oraz czaszka Horsiese z częściowo zabliźnionym otworem z przodu, mogącym być efektem trepanacji lub rany zadanej bronią.