Powrót do strony głónej

             English version of website

 
 

   o autorze słów kilka...
   Tablica chronologiczna - prehistoria
   Linie czasu
   Literatura przedmiotu i źródła
   Tablice genealogiczne
   Grobowce staroegipskie
   Kompletna lista piramid
   Mapa Egiptu
   Indeks postaci
   Spis treści witryny  
  szukaj na stronach:
 

Kompleks grobowy Amenemhata III ( XII dynastia ) w Dahszur

Amenemhat jest potężny

Graffiti budowniczych znalezione na okładzinie piramidy wzmiankuje drugi rok panowania króla sugerując że Amenemhat III rozpoczął budowę piramidy zaraz po objęciu władzy. Z kompleksu pozostały jedynie ciemnoszare ruiny, które miejscowa ludność nazwała Czarną Piramidą. Rdzeń wykonano z cegły mułowej pozbawionej stabilizującego kamiennego szkieletu. Wierzchołek budowli zwieńczony był piramidionem z pięknego ciemnoszarego granitu, który liczył sobie pierwotnie 1.3 m wysokości. Struktura podziemna piramidy charakteryzuje się siecią korytarzy mających inne niż w okresie początków XII dynastii przeznaczenie. Składa się ona z dwóch części, z których jedna przynależy władcy, druga zaś dwóm królowym. Obie części były połączone korytarzem. Wejście do królewskiego grobowca znajdowało się po wschodniej stronie, na poziomie najniższych warstw fundamentów, nieopodal południowo-wschodniego narożnika piramidy. Schody wiodły do korytarza wejściowego i całej reszty przejść, szybów, zapór i komór, pokrytych wapieniem i zlokalizowanych na różnych poziomach. Ok. 20 m od wejścia, korytarz skręcał w kierunku północnym, w stronę komory grobowej. W miejscu zakrętu korytarz łączył się z innym wpadającym od strony wschodniej i wiodącym z komory grobowej królowej. Przy zachodniej ścianie królewskiej komory grobowej stał sarkofag z różowego granitu, zdobiony ryzalitami. System komnat i przejść w części grobowej króla leżał poniżej wschodniej części piramidy. Drugie  wejście jest lustrzanymi odbiciem pierwszego. Korytarz wejściowy również posiada zstępujące schody. Idąc z kierunku zachodniego najpierw napotykamy komorę grobową królowej Aat, a następnie komorę grobową królowej, której imię nie jest dokładnie zidentyfikowane (Neferuptah ?). Inne odgałęzienie podziemnego labiryntu nazywane jest grobami południowymi. Jest to system przejść i kaplic rozpoczynający się korytarzem wejściowym i jest zlokalizowany pod południową częścią dziedzińca znajdującego się pomiędzy zewnętrznym i wewnętrznym murem otaczającym kompleks. Świątynia grobowa przed wschodnią stroną piramidy była nieduża i stosunkowo prosta. Na północ od piramidy w dziedzińcu pomiędzy wewnętrznym i zewnętrznym murem znajduje się rząd dziesięciu grobów szybowych należących do członków rodziny królewskiej. Pierwszy grób od wschodu został później uzurpowany przez jednego z władców XIII dynastii - Hora I. Piramida w Dahszur została ukończona ok. 15 roku panowania Amenemhata III i została prawdopodobnie opuszczona wkrótce potem.

długość boku podstawy:   105 m
nachylenie ścian:   54o 30'...57o
wysokość:   75 m

 

2

Kompleks grobowy Amenemhata III ( XII dynastia ) w Hawara

anx-imn-m-HAt (Amenemhat Żyje)

Rdzeń piramidy zbudowano z cegły mułowej i obłożono blokami polerowanego białego wapienia. Wejście do części podziemnej usytuowane było dokładnie na brzegu okładziny, po stronie południowej piramidy. Zstępujący korytarz ze schodami prowadził na północ. Wyłożony był blokami wapienia i wyposażony w zapory; pod ziemią zakręcał kilka razy dookoła osi piramidy zanim w końcu osiągnął komorę grobową. Komorę grobową wykuto w kwadracie w skalnym podłożu i wyłożono blokami wapiennymi. W ten sposób wykończono boczne ściany komory grobowej. Ponad płaskim sklepieniem z wapiennego bloku znajdował się strop dwuspadowy z ogromnych wapiennych monolitów ważących ponad 50 ton a ponad nim jeszcze jeden, z masywnej cegły, ok. 7 m wysoki. Nie ma pewności co do nazwy piramidy Amenemhata III w Hawara. Inskrypcja skalna z Wadi Hammamat mówi o posągach dostarczanych z kamieniołomów do budowli zwanej Amenemhat - Anch.
Przy południowej stronie piramidy Petrie odkrył pozostałości rozległej budowli świątynnej, prawdopodobnie Labiryntu wzmiankowanego przez starożytnych podróżników, Herodota, Diodora Sycylijczyka, Strabona i Pliniusza. Dokładny plan Labiryntu nie jest możliwy do odtworzenia ze względu na wczesne zniszczenie kompleksu. Prawdopodobnie część wewnętrzna z salą składania ofiar była w tylnej części świątyni, zatem przy południowym boku piramidy. Przed nią znajdował się kompleks sal kolumnowych, dziedzińców, portyków, komnat i korytarzy. Na południu znajduje się inny rozległy dziedziniec. Faktem jest że Labirynt był budowlą o niespotykanych rozmiarach, zajmował ok. 28000 m2 powierzchni. Cały kompleks świątynny, tak jak piramida i mała kaplica północna był otoczony prostokątnym murem zorientowanym północ-południe.

długość boku podstawy:   102 m
nachylenie ścian:   48o - 52o
wysokość:   58 m
komora grobowa:   7 x 2.5  (wys: 1.83 m)

 

Copyright © 2000-2023 Dariusz Sitek, Czestochowa - Chicago - Ann Arbor