Grobowiec został odkryty przez Belzoniego 9 października 1817. Ponownie odkopany i poddany badaniom przez Donalda Ryana na początku 1989. Jest to niewielki grób pozbawiony dekoracji, wykuty z wygładzonymi  ścianami. Ściany i strop pokrywały czarne i czerwone znaki murarskie. Grobowiec leży na osi wschód-zachód i składa się wejścia i dwóch korytarzy (B, D) i rampy (C) pomiędzy nimi. Drugi korytarz (D) prowadzi do komory grobowej (J) z centralnie umiejscowionym filarem i komorą boczną (Ja). Brak zagłębienia po prawej (północnej) stronie komory grobowej.