Grób
faraona Seti Iodkryty 16 października
1817 r przez
Giovanniego Belzoniego. Grobowiec Seti I reprezentuje
najpełniejszy rozwój królewskiego grobowca okresu Nowego Państwa, będąc
równocześnie najdłuższym, najgłębszym oraz najbardziej zaawansowanym,
niemal ukończonym ze wszystkich grobów w Dolinie.
Jest on w pełni pokryty licznymi
dekoracjami. W komorze grobowej Belzoni znalazł kalcytowy antropoidalny sarkofag
oraz fragment skrzynki kanopskiej, zdobiące obecnie Muzeum
Soane w Londynie. W
czasach XXI dynastii grób Seti I służył przez krótki czas jako schowek na
mumie Ramzesa I i II. W 10 roku panowania Siamona mumie te, wraz z
mumią Seti
I zostały przeniesione doskrytki
DB320 w Deir el-Bahari.
A - schody wejściowe
z rampą
B - pierwszy korytarz
(sceny z Litanii do Re oraz przedstawienia króla przed Re-Horachte)
C - schody (sceny z Amduat oraz
Litanii do Re)
D - drugi korytarz (sceny z Amduat)
E - szyb (przedstawienie króla
przed różnymi bóstwami)
F - pierwsza sala kolumnowa
(dekoracje w formie kaplicy Ozyrysa oraz sceny z Księgi Bram)
G - rampa (ceremonia 'otwarcia
ust')
H - komora boczna z 2 kolumnami
(sceny z Amduat; na filarach przedstawienia króla przed różnymi bóstwami)
I - przedsionek (przedstawienia
króla przed różnymi bóstwami)
J - południowa komora
K - północna komora
L - komora grobowa z 6 kolumnami
(Księga Bram, Amduat oraz Księga Boskiej Krowy; przedstawienia króla przed
różnymi bóstwami)
M - komora na urny kanopskie (?)
N - krypta (sceny z Amduat,
astronomiczne przedstawienia na sklepieniu)
O - płn-zach komora boczna
P - komora z 4 kolumnami