Grób Baja, pisarza królewskiego za Seti II a następnie kanclerza za Siptaha. Pierwsze prace wykopaliskowe przeprowadził Hartwig Altenmuller z Uniwersytetu w Hamburgi w latach 1988-94. Ten grobowiec zawiera trzy korytarze prowadzące do dwóch komór, następnie  dwa kolejne korytarze oraz dwie boczne komory przy drugim z nich, na końcu komora grobowa. Grób doznał licznych uszkodzeń podczas podtopień a strop w całym grobowcu zawalił się. Ściany były prawdopodobnie pierwotnie dekorowane malowidłami na tynku i reliefami. Poważne podtopienia spowodowały utratę tynku, obecnie pozostały jedynie ślady dłuta na litej skale w miejscach gdzie były dekoracje. Wystrój zewnętrzny jest odzwierciedleniem dekoracji grobu królowej Tauseret.  Sceny w pierwszym korytarzu przedstawiają dostojnika przed różnymi bóstwami,  sceny i teksty z  Księgi Umarłych w drugim i trzecim. Sceny z bogami znajdują się również na ścianach komór. Choć kanclerz Baj jest przedstawiony przed królem Siptahem w pierwszym korytarzu, to jednak właśnie Baj, a nie król, stoi przed bogiem słońca i  innymi bóstwami, ilustrując przejęcie prerogatyw królewskich. W późniejszym okresie grobowiec został zaadoptowany przez książąt Amonherchopszefa i Montuherchopszefa a dekoracje Baja zostały uzurpowane, w niektórych przypadkach wizerunki kanclerza zastąpiono wizerunkami królowej, która była prawdopodobnie matką jednego z książąt.
W grobowcu znaleziono dwa sarkofagi: pierwszy - Amonherchopszefa, który zastąpił w komorze grobowej sarkofag właściciela grobu, drugi - w kącie przed komorą grobową, należący do Montuherchopszefa.
Zrekonstruowano fragmenty wyposażenia grobowego - fragmenty urn kanopskich, fajansowe i kalcytowe uszebti, fragmenty inkrustowanej kamiennej ceramiki.
Od czasów starożytnych  grób był częściowo dostępny, widoczne są późniejsze graffiti.